Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΩΣΤΗΣ ΚΟΛΩΤΑΣ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ





Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ6-ΓΥΝΑΙΚΑ

                                                                 ΕΚΠΟΜΠΗ  ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ

Θα μιλήσουμε για τη θέση της γυναίκας στο αρχαίο Ελληνικό δράμα, την τραγωδία αλλά και την κωμωδία. Να τονίσουμε και πάλιν πως Θεωρώ ότι το θέατρο είναι ο πιο πιστός και ο πιο ευαίσθητος καθρέφτης μιας εποχής. Σχεδόν πάντα ασχολείται με τα κοινωνικά και πολιτικά θέματα της εποχής του, ακόμα και όταν καταφεύγει σε παλαιότερες ιστορίες και μύθους ή ιστορικά γεγονότα, με μυθικούς ήρωες ή προσωπικότητες του παρελθόντος. Κι’ αυτή είναι η περίπτωση της αρχαίας τραγωδίας. Ανατρέχουν σε παλαιότερα πρότυπα για να τις παρουσιάσουν στη σκηνή.
Στην Αθηναϊκή κοινωνία του 5ου αιώνα υπήρχε μια Ασπασία, σοφός πολιτικός και κοινωνικός καθοδηγητής του Περικλή. Και ανατρέχουν σε μια μυθική μορφή, όπως στην Αίθρα, στις Ικέτιδες του Ευριπίδη για να την ανεβάσουν στη σκηνή, να μιλήσει μπροστά στους Αθηναίους, πράγμα που δεν μπορούσε να το κάνει στην αγορά ή την εκκλησία του δήμου.
Αλλά και οι απλές γυναίκες, όχι αρχόντισσες, αλλά του λαού, παρακολουθούν, έστω και από το σπίτι, τη δημόσια ζωή και επεμβαίνουν για να υποδείξουν στους άντρες τα πολιτικά τους λάθη και να τους προτρέψουν να αλλάξουν αποφάσεις που πήραν στην ανδροκρατούμενη Βουλή και την εκκλησία του Δήμου.
Μια τέτοια περίπτωση είναι όταν, στη διάρκεια του πελοποννησιακού πόλεμου οι άντρες πήραν τη φοβερή απόφαση στην Εκκλησία του Δήμου, (428 προ Χριστού), να εκτελέσουν όλο τον ανδρικό πληθυσμό της Μυτιλήνης γιατί θέλησε να φύγει από τη συμμαχία των Αθηνών. Αυτές, λοιπόν, οι γυναίκες, όταν οι άντρες τους γύρισαν από την Εκκλησία του Δήμου, τους έβαλαν τις φωνές «μα τι πάτε να κάνετε ανόητοι, κακώς φρονούντες άντρες», όπως θα πει η Μήδεια.
Και την άλλη μέρα, συνεκάλεσαν νέα συνέλευση της Εκκλησίας του Δήμου και άλλαξαν την απόφασή τους. Και πρέπει να υποθέσουμε πως οι γυναίκες της Αθήνας ξεσηκώθηκαν, όσο μπορούσαν μέσα στις κοινωνικές συνθήκες της εποχής, για να μαστιγώσουν την κοινωνία των ανδρών, όταν έπαιρναν τη φοβερή απόφαση να ερημώσουν το μικρό νησί της Μήλου, εκτελώντας τους άντρες και στέλλοντας στην προσφυγιά τα γυναικόπαιδα. Είναι αυτές οι γυναίκες της Αθήνας που μιλούν με το στόμα της Εκάβης και φωνάζουν στους άντρες στις Τρωάδες του Ευριπίδη: «ω βάρβαρα εξευρόντες Έλληνες κακά». Έλληνες πού βρήκατε τέτοια βάρβαρη τιμωρία. Και την άλλη μέρα οι «σοφοί» άνδρες άλλαξαν την απόφασή τους.

Σταχυολογήματα από την εκπομπή του Κωστή Κολώτα "Κουβέντα με ένα φίλο" στον ραδιοφωνικό σταθμό Κανάλι 6 της Λεμεσού. Ενότητα ΓΥΝΑΙΚΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου