Θουκυδίδης, ο σύγχρονός μας.

Έκανε μνεία του Θουκυδίδη ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Κύπρο, αναφερόμενος στις γνωστές τρομοκρατικές πράξεις της περασμένης εβδομάδας. Ο κ. Πρέσβης ανάφερε αποσπάσματα από τον Επιτάφιο του Περικλέους, και παραλλήλισε τον τρόπο ζωής και σκέψεως των αρχαίων Αθηναίων με τον τρόπο ζωής και σκέψεως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επαινούμε τον κ. Πρέσβη για τη γνώση που έχει του Θουκυδίδη και την αναφορά σε αυτόν. Μακάρι κι οι δικοί μας πολιτικοί και κομματικοί ηγέτες, αλλά και οι πολιτικοί αναλυτές, να μελετούσαν το μέγιστον πολιτικό μάθημα, που λέγεται Θουκυδίδης.
Όμως κι ένα διεθνές πρακτορείο ειδήσεων, διεθνές και όχι Ελληνικό, θυμήθηκε αυτές τις μέρες το Θουκυδίδη, και συγκεκριμένα τον τρόπο που αντέδρασε η παντοδύναμη τότε Αθήνα σε μια επανάσταση ή αποστασία της συμμάχου της Μυτιλήνης.
Όταν λοιπόν το 428 π.Χρ. οι παντοδύναμοι Αθηναίοι, η πρώτη τότε δύναμη, κατέστειλαν την επανάσταση, συνεδρίασε η Εκκλησία του Δήμου και με εισήγηση του δημαγωγού Κλέωνα πήρε τη φοβερή απόφαση να εκτελέσουν όλους ανεξαιρέτως τους ενήλικες άνδρες της πόλης, χωρίς να εξετάσουν ποιοι πήραν μέρος στην επανάσταση και ποιοι όχι, ποιοι ήταν ένοχοι και ποιοι αθώοι.
Αμέσως μετά από αυτή την απόφαση οι Αθηναίοι μετάνιωσαν για την οργισμένη και σκληρή απόφασή τους. Συνεκλήθη νέα συνέλευση της Εκκλησίας του Δήμου, και ενώ πάλιν ο Κλέων επέμενε στην εισήγησή του, ένας άλλος δημαγωγός, ο Διόδοτος, άσημος αυτός, μίλησε και έπεισε τους Αθηναίους ότι ήταν λανθασμένη η απόφασή τους. Προσέξετε: λανθασμένη, όχι δίκαιη ή άδικη, σκληρή ή απάνθρωπη, γατί στην πολιτική κριτήριο είναι το ωφέλιμο, το συμφέρον, και όχι το δίκαιο ή άδικο μιας πράξης. Και τόνισε πως η οργή και το συναίσθημα, η επιθυμία για τιμωρία και εκδίκηση, δεν πρέπει να καθοδηγούν ένα κράτος στις πολιτικές αποφάσεις, αλλά η ψυχραιμία και η σύνεση. Και κατέληξε ο Διόδοτος: «Χωρίς να παρασυρθείτε ούτε από οίκτο, ούτε από επιείκεια, να δικάσετε με ψυχραιμία τους ενόχους, και να αφήσετε τους αθώους να κατοικούνε ήσυχοι στη χώρα τους. Αυτό θα είναι προς το μελλοντικό συμφέρον σας και θα φοβίσει πράγματι τους εχθρούς σας. Γιατί αυτός που κρίνει και αποφασίζει σωστά, είναι πιο φοβερός για τους εχθρούς του (ή σκορπίζει περισσότερο φόβο στους αντιπάλους του), παρά αν βιαστεί και χωρίς σωφροσύνη προσπαθήσει να επιβληθεί με την υλική δύναμή του»
Ακούστε το και στα αρχαία: όστις ευ βουλεύεται προς τους εναντίους, κρείσσων εστίν ή μετ΄ έργων ισχύος ανοία επιών…»
Λες και τα έγραψε για σήμερα ο πάντα επίκαιρος, ο σύγχρονός μας Θουκυδίδης. Μακάρι να σκεφτεί έτσι και η δικαιολογημένα οργισμένη μεγάλη δύναμη. Και να διεκδικήσει το δίκαιό της και να επιβάλει την τιμωρία, βουλευομένη ευ, με σωφροσύνη και ψυχραιμία, και όχι μόνο μετ΄ έργων ισχύος, με την τυφλή υλική δύναμη.

Δημοσιεύτηκε στον Φιλελευθερο τον Σεπτέμβριο του 2001 με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση στους δίδυμους πύργους