Προς Διδασκομένους

Του Γ. Σέρτη

ΩΣ ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ συναφορά στον εκδημήσαντα Δάσκαλο Κωστή Κολώτα και όσα –πληθωρικά υπηρέτησε στον ξάγρυπνο βίο του. Καλός ακροατής παρακολουθούσε σε μια -από τις πολλές- συζήτηση συναδέλφων του για τη «νεανική παραβατικότητα»· μόνιμη η έγνοια και ο προβληματσμός των εκπαιδευτικών, ακραίες οι απόψεις που ακούστηκαν -«σε τίποτε δεν φταιν οι νέοι», «να επανιδρύσουμε σωφρονιστήρια» κ.λπ.- χαμογέλασε ο Κωστής Κολώτας και επιγραμματικά τοποθετήθηκε:
– Πίσω από κάθε εκτροπή υπάρχουν πλάτες!
Απόλυτη σιωπή από τους γύρω του· ήξεραν τι θ’ ακολουθούσε: η αναλυτική-συνθετική του Δασκάλου. Με τα ιστορικά παραδείγματα και τις συγκεκριμένες αναφορές.
Όντως! Εξήγησε ο Δάσκαλος: Αν εξαιρέσουμε ελάχιστες περιπτώσεις -ψυχοπνευματικές ανισορροπίες- κανένας ενήλικος ή ανήλικος δεν εκτρέπεται, αν δεν έχει πλάτες. Και από το μέρος επεκτάθηκε στο όλον: από τις παιδικές αταξίες κατέληξε στις εκτρεπόμενες εξουσίες και στα αυταρχικά κράτη. Με κατακλείδα:
– Γι’ αυτό ο Πλάτωνας κατέληξε ότι πρέπει να κυβερνούν οι φιλόσοφοι!
Όσοι μοίρασαν αντίδωρο τη ζωή τους -ως γονιοί ή ως δάσκαλοι- ξέρουν πως -πράγματι- η εφηβική παρόρμηση κινείται ανάλογα με τα πρότυπα που την περιβάλλουν.
Έτσι:
Αν βιώνουν την ατιμωρησία -οι νόμοι να ισχύουν για τους ανυπεράσπιστους και να περιφρονούνται από όσους έχουν πλάτες ανάλογα θα κινηθούν: πρώτα να διασφαλίσουν τις πλάτες, κι έπειτα να περιφρονήσουν τους νόμους.
Λοιπόν:
Ο Κωστής Κολώτας ολόκληρη ζωή μάς δίδαξε, και πρέπει να τον αποχαιρετήσουμε ως αρμόζει:
«Διδασκάλους ζητητέον τοις τέκνοις, οί και τοις βίοις εισίν αδιάβλητοι και τοις τρόποις ανεπίληπτοι και ταις εμπειρίαις άριστοι».
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 17 Μαρτίου 2010