Ας μεν το ξεχνάμε

Ηταν φοβερό αυτό που συνέβη με τους λαθρομετανάστες στην προσπάθειά τους για μια καλύτερη ζωή. Το πέρασμα των στενών από την Ηπειρωτική Ευρώπη στην Αγγλία, ένα πέρασμα από τη μίζερη ζωή, τη στέρηση, τη φτώχια, σε ένα παράδεισο, όπως πίστευαν αυτοί που το αποπειράθηκαν, έγινε στο τέλος πέρασμα από τη ζωή στο θάνατο.
Πολλές φορές μέσα στην Ιστορία έχουμε τέτοιες προσπάθειες να περάσουν άνθρωποι σε ένα άλλο κόσμο, για μια καλύτερη ζωή. Αριθμεί ιστορία αιώνων αυτή η φυγή. Αν πάμε στην αρχαιότητα θα δούμε τους αποικισμούς των Ελλήνων σε όλη τη Μεσόγειο. Χιλιάδες ξεκινούσαν, αλλά πολύ λίγοι έφτανα στον προορισμό τους. Η Σκύλλα και Χάρυβδις, οι Λαιστρυγόνες, οι Κύκλωπες, ο θυμωμένος Ποσειδώνας, έστελλαν στο θάνατο τους περισσότερους.
Ύστερα, στα νεώτερα χρόνια, έχουμε τα κύματα των μεταναστών προς τις νέες χώρες, κυρίως την Αμερική. Τώρα οι μετανάστες είναι Κινέζοι και Ιρακινοί, και Πακιστανοί και Ανατολικοευρωπαίοι. Τότε ήσαν Ιταλοί και Έλληνες και Ιρλανδοί, Ισπανοί και Πορτογάλοι. Και τους θέριζαν τότε οι αρρώστιες, οι κακουχίες και κατά το ταξίδι και όταν έφτανα στον πολυπόθητο τόπο των ονείρων τους.
Πάντα λοιπόν υπήρχαν άνθρωποι που φεύγανε για το άγνωστο, για μια καλύτερη τύχη. Και πάντα υπήρχαν αυτοί που πλήρωναν με τη ζωή τους αυτή τη φυγή. Ας μη το ξεχνάνε οι αμείλικτοι διώκτες των λεγομένων οικονομικών ή λαθρομεταναστών. Ας μην ξεχνάνε οι Ιταλοί και οι Ολλανδοί και οι Άγγλοι κι εμείς οι Έλληνες, ότι κάποιες δεκαετίες πριν, ήτανε πρόγονοί τους, ήτανε Ιταλοί και Ολλανδοί και Άγγλοι και Έλληνες οι μετανάστες.
Αλλά κι εμείς εδώ στην Κύπρο, που καμιά φορά αγανακτούμε και δεν συμπεριφερόμαστε και τόσο ανθρώπινα, ας μην ξεχνάμε, πως πριν όχι πολλά χρόνια, κάποιος παππούς μας ή ακόμα και αδελφός μας, ήταν τέτοιος μετανάστης στην Αγγλία ή την Αμερική, κι ήτανε στόχος ντόπιων ρατσιστών και τους κυνηγούσε η αστυνομία κι οι υπηρεσίες αλλοδαπών. Ας μεν το ξεχνάμε.
Πέμπτη 22.06.2000